‘Meet the Crew’ is een reeks waarin we de professionals van XLIGN introduceren, waarbij we hun ervaringen en geleerde lessen in de wereld van SHEQ onthullen. Vandaag ontmoeten we Marijn, een beginnende veiligheidskundige die zijn start maakte bij de politieacademie maar zijn roeping vond in de SHEQ-industrie. We bespreken conflictoplossing, veiligheidscultuur en Marijns toekomstambities. Duik mee in zijn verhaal!

Wat heeft je interesse gewekt in het vakgebied van veiligheid en hoe ben je erin terechtgekomen?

"Mijn interesse voor het vakgebied veiligheid ontstond toen ik op het XLIGN-kantoor werkte in de back-office. In eerste instantie had ik de ambitie om de politieacademie te volgen. Echter, na het zien van foto's en andere zaken hier, werd ik aangetrokken tot de wereld van grote machines. 'Hoe groter, hoe beter' is wat ik vaak zeg. Samenwerken met Johan leidde tot meer betrokkenheid bij veiligheid. Mijn overstap naar dit veld was niet doelbewust; het gebeurde geleidelijk en werd versterkt door de verhalen van mijn vader, Mark Sturrus, over zijn wereldwijde werkervaringen. Ik maakte een bewuste overstap van IVK naar MVK. Terwijl IVK meer gericht is op gemeentelijke zaken zoals het veiligheidsgevoel op straat, merkte ik dat dit niet aansloot met wat ik in het veld ervoer, vooral omdat ik al vier dagen per week actief was in de SHEQ-industrie. MVK daarentegen, met zijn praktische focus, sloot veel beter aan bij mijn werkzaamheden. En eerlijk gezegd, ik houd ervan om buiten te zijn, het terrein te verkennen en overal een kijkje te nemen. Dat heeft mijn voorkeur boven een hele dag achter een bureau zitten. Op dit moment bestaat mijn werkweek uit 80% veldwerk en 20% kantoortaken, zoals het schrijven van verslagen.”

Welke uitdagingen ben je als startende veiligheidskundige tegengekomen en hoe heb je ze aangepakt?

"Toen ik begon als veiligheidskundige was ik 19 jaar oud, wat mij de jongste op de locatie maakte. Daarbij kwam de rol van toezichthouder op mijn schouders, wat mij initieel het gevoel gaf dat men mij wellicht niet serieus zou nemen. Tegen mijn verwachtingen in werd ik echter meteen serieus genomen door zowel de medewerkers op locatie als door de uitvoerders en bedrijfsleiders. Ik had eigenlijk verwacht dat ze zouden denken: 'Wat komt dit broekie hier doen?', maar die reactie bleef uit. Een andere uitdaging als nieuwkomer was het ontbreken van diepgaande kennis, vooral in vergelijking met de professionals die langer in de industrie werken en snel praktische oplossingen zagen voor problemen. Voor mij betekende dat vaak grondig onderzoek doen of advies vragen aan collega's. Dit waren mijn twee grootste uitdagingen als beginnend veiligheidskundige."

Hoe ga je om met weerstand tegen veiligheidsmaatregelen binnen een team of afdeling?

"Bij weerstand tegen veiligheidsmaatregelen kan het soms flink botsen”, begint hij. “Wanneer iemand er vol tegenin gaat na een aanwijzing, vind ik dat niet netjes. Een discussiëren is prima, maar schreeuwen heeft geen zin. In mijn huidige bedrijf zijn de mannen meestal begripvol als ik suggesties doe voor veiligheid. Maar als iemand koppig blijft, ben ik duidelijk: zo gaan we het doen, zonder verdere discussie. Als dat niet werkt, roep ik de uitvoerder erbij.  Na zo'n confrontatie laat ik de persoon even afkoelen en benader ik diegene tijdens een pauze. Een één-op-één gesprek werkt vaak beter; dan zijn mensen meer open en begrijpen ze het belang van wat ik zeg.”

Hoe benader je het creëren van een veiligheidscultuur binnen organisaties?

"Bij het creëren van een veiligheidscultuur binnen organisaties streef ik naar actieve betrokkenheid van medewerkers. Een recente aanpak die we hebben geïmplementeerd, is het MOS (Melding Onveilige Situatie) systeem, waarbij medewerkers onveilige situaties melden. Om betrokkenheid te stimuleren, hebben we een competitief element toegevoegd: elke week beoordelen we de kwaliteit en kwantiteit van de meldingen. Medewerkers zijn opgedeeld in teams van drie en het winnende team wordt getrakteerd op pizza en cola. Dit is een eenvoudige maar effectieve manier om het bewustzijn van veiligheidskwesties te vergroten en medewerkers te motiveren proactief bij te dragen aan een veiligere werkomgeving. Ieder kwartaal zorgen we er ook voor dat er een beloning is voor uitstekende veiligheidsprestaties."

Wat zijn je professionele doelen als veiligheidskundige? Waar hoop je naar toe te groeien?

"Momenteel ben ik actief in de tankopslagsector, maar mijn professionele ambitie strekt zich uit tot de kern van de petrochemie, waar ze daadwerkelijk producten maken in plaats van enkel op te slaan. Het bezoeken van booreilanden staat ook hoog op mijn lijstje; in feite wil ik alle kanten van de industrie verkennen, inclusief werkzaamheden op schepen. Mijn ultieme doel is een significante rol te spelen in de grote industrieën, ongeacht de specifieke positie. Wat me echt aantrekt, is de diversiteit aan ervaringen en projecten, vooral als het gaat om grootschalige projecten waarbij meerdere veiligheidskundigen betrokken zijn. Dat lijkt me echt geweldig!"

Wat is het meest verrassende of onverwachte aspect van je werk dat de meeste mensen misschien niet weten?

"Een verrassend aspect van mijn werk was hoe vroeg de werkdag begint. Hoewel ik wist dat sommigen vroeg startten, was het een eyeopener dat de meerderheid van de mensen zo vroeg begint, al om kwart voor zeven. Vooral tijdens de wintermaanden, wanneer je uren in het donker werkt voordat de zon opkomt, was dat even wennen", zegt hij met een glimlach. "Ik had niet verwacht dat mijn dagen zo zouden beginnen. Wat ik wel had verwacht, en wat ook uitkomt, is de voldoening en variatie die ik uit mijn werk haal, omdat ik op verschillende locaties werk. Ik wist dat ik niet de hele dag op kantoor wilde zitten, en ik geniet echt van de tijd buiten, in interactie met mensen en het uitvoeren van diverse taken."

Wat is het beste advies dat je hebt gekregen met betrekking tot je vakgebied?

"Het beste advies dat ik ooit kreeg, was van mijn vader, Mark Sturrus", zegt hij reflecterend. "Hij zei altijd: 'Als je iets niet weet, geef dat dan gewoon toe in plaats van te doen alsof.' Het heeft geen zin om een verhaal te verzinnen en uiteindelijk de verkeerde informatie te geven. Het is beter om eerlijk te zijn en te zeggen: 'Ik weet het nu niet, maar ik zoek het voor je uit.' Dit advies over eerlijkheid en transparantie heeft me altijd bijgestaan in mijn vakgebied en voorkomt dat ik mezelf in lastige situaties breng."

Tijdens ons gesprek met Marijn, een beginnende veiligheidskundige, kwamen zijn toewijding aan het vak en zijn inspiratie uit ervaringen bij XLIGN en verhalen van zijn vader duidelijk naar voren. Zijn vastberadenheid om de veiligheidscultuur te verbeteren met het MOS-systeem en zijn drang om de industrie grondig te verkennen, getuigen van zijn diepe passie. We waarderen Marijn's openheid en kijken uit naar het volgende 'Meet the Crew' interview.Voel je je aangesproken door zijn verhaal en zie je een plek in ons team? Check dan onze openstaande vacatures.